ასევე საყურადღებოა სურათის ზომა. არ არის სავალდებულო, რომ გვერდზე განთავსებული სურათი ბრწყინვალე ხარისხის და რამდენიმე მბ მოცულობის იყოს. ამას უბრალოდ საშუალოზე ცოტათი კარგი ხარისხის, მაგრამ პატარა მოცულობის მქონე სურათი ჯობს. სხვა თუ არაფერი, გვერდის გახსნის ლოდინით გაბეზრებული მომხმარებელი მაინც აღარ გაგექცევათ. რა თქმა უნდა, შეიძლება ორივენაირი სურათი ატვირთოთ და მომხმარებლის დაკავშირების სიჩქარის მიხედვით შესაბამისი სურათი აჩვენოთ, მაგრამ ამას უფრო ბევრი ცოდნა და მუშაობა სჭირდება. სამაგიეროდ, საკმაოდ მოქნილ სისტემას ვიღებთ, რომელიც თქვენს მომხმარებელს ნამდვილად მოხიბლავს.

როგორ შეიძლება ტექსტი სურათის გვერდით მოვათავსოთ? ძალიან მარტივად - სურათის ტეგში ატრიბუტი align უნდა ჩავამატოთ.

ალბათ გახსოვთ, რომ align-ს ტექსტის განსალაგებლად ვიყენებდით, მაგრამ ის საერთოდ ობიექტებშიც ხშირად გამოიყენება. ჩვენს კონკრეტულ შემთხვევაში მას სურათის სამართავად გამოვიყენებთ.

კოდი ასეთი სახისაა:

<img src="pr1.png" align="...">

მრავალწერტილის ნაცვლად სასურველი მნიშვნელობა ჩავსვათ და პრობლემაც მოგვარდება, ოღონდ ერთი ნიუანსი უნდა გაითვალისწინოთ - img ტეგის align-ს მნიშვნელობა justyfy არ გააჩნია.

<img src="pr1.png" align="left">

ასეთი კოდის ჩაწერისას სურათის მარცხენა გვერდს მიეწებება, ტექსტს კი საშუალებას მისცემს, რომ მის გვერდით მოთავსდეს.

კიდევ რამდენიმე საჭირო ატრიბუტი:

რა უნდა ვქნათ მაშინ, თუ ფონის სურათი რაღაც ხარვეზის გამო არ ჩაიტვირთა? ასეთ დროს ერთი შეხედვით ზედმეტი ატრიბუტი მყვირალა თეთრი ფერისგან მაინც გვიხსნის.

როგორც უკვე იცით,
ტეგს მის შემდეგ მომავალი ტექსტის შემდეგ ხაზზე გადატანა ევალება, მაგრამ ჯერ არაფერი იცით მისი ატრიბუტის - clear-ის შესახებ.

ატრიბუტ clear-ს სულ 3 მნიშვნელობა გააჩნია:

გავეცნოთ ზემოთ მოყვანილი მაგალითის კოდს:

<img src="clearpri.gif" align="left"> დღევანდელი გადასახედიდან დაუჯერებელია, მაგრამ 1987 წელს (DOS 3-ში) კომპიუტერებისთვის 32 მეგაბაიტიანი დისკის წაკითხვა ბოლო მიღწევა იყო. DOS 6-ის ეპოქაში ეს ზომა 2 გიგაბაიტამდე გაიზარდა, მაგრამ დისკის მწარმოებლების მიღწევები ოპერაციული სისტემისგან სულ უფრო მეტს ითხოვდნენ.
ასე რომ, Windows 98-თან ერთად FAT32 გამოვიდა (მანამდე ახალი ფაილური სისტემა გამოცდილი იყო Windows 95 SR2-ში), რომელიც ლიმიტს (თეორიულად) 2 ტერაბაიტამდე ზრდიდა.

მათ გარეშე სრულყოფილი კი არა, ოდნავ მოხერხებული ვებ-გვერდებიც ვერ შეიქმნებოდა. თქვენ დღეში ათეულობით საიტს ათვალიერებთ, მოგზაურობთ ერთი გვერდიდან თუ საიტიდან მეორეზე, მაგრამ ალბათ არასდროს დაფიქრებულხართ, თუ რა გაკეთებინებთ ამას ერთი წკაპით. მოკლედ, გადავიდეთ ტექნიკურ მხარეზე:

ბმულის ტეგს მხოლოდ "a" ჰქვია, თუმცა მისი არსებობა ატრიბუტების გარეშე წარმოუდგენელია. მას ბევრი ატრიბუტი გააჩნია, მაგრამ ამ ნაბიჯში მხოლოდ ორს გავეცნობით.

მათგან ერთი აუცილებელს href ჰქვია. ის შეიცავს მისამართს, რომელზეც გადამისამართდება ბრაუზერი ბმულზე დაწკაპუნების შემთხვევაში. შეგიძლიათ ცოტა წაიექსპერიმენტოთ კიდეც და ნახავთ, რომ სიტყვის მხოლოდ ბმულის ტეგში ჩასმა არანაირ შედეგს არ მოიტანს, ზემოთ ნახსენები ატრიბუტის მიმატება კი სიტყვას სრულუფლებიან ბმულად გადააქცევს.

ჩვენს მაგალითში შევქმნით ახალ ფაილს(prf.html), რომელშიც ტექსტთან დაკავშირებული სურათები იქნება მოთავსებული, ხოლო ტექსტში დავამატებთ ფრაზას, რომელიც დაჭერის შემთხვევაში ბრაუზერს სურათების გვერდზე გადაიყვანს. საბოლოო სინტაქსი ასეთი იქნება: